Η απόφαση του συμβουλίου υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης της 27ης Νοεμβρίου 2012 για το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι εξόχως επιζήμια για τα συμφέροντα των πολιτών και τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας.
Πρόκειται για μία απόφαση η οποία αν και μειώνει βραχυπρόθεσμα το δημόσιο χρέος κατά 40 δισ. ευρώ (μέσω της μείωσης του επιτοκίου δανεισμού, της αναστολής καταβολής τόκων, του προγράμματος επαναγοράς κρατικών ομολόγων και της παράτασης της ωρίμανσης των δανείων) βλάπτει σημαντικά τους εργαζόμενους και τους φορολογούμενους και εξυπηρετεί τους πιστωτές, καθώς:
- Στηρίζεται στα αιματηρά μέτρα λιτότητας του λεγόμενου τρίτου μνημονίου που μεταξύ άλλων περιλάμβαναν μειώσεις μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, κ.α.
- Βρίθει από ασάφειες ενώ τα μέτρα που ανακοινώθηκαν, αν και εφόσον ολοκληρωθούν, μπορεί να μην υλοποιηθούν, για παράδειγμα η επαναγορά ομολόγων, ή τουλάχιστον όχι κατά το ποσό που υπολογίζουν.
- Αυξάνει το δημόσιο χρέος κατά 43,7 δισ. ευρώ, που είναι το συνολικό ποσό της νέας δόσης, επιβαρύνοντας τους φορολογούμενους και τους εργαζόμενους με νέες υποχρεώσεις πέραν των 148,6 δισ. που έχουμε ήδη δανειστεί από την Τρόικα (εκ των οποίων τα 126,9 είναι από την ευρωζώνη και τα 21,7 από το ΔΝΤ). Δανεισμός που στο σύνολό του είναι απεχθής και μη νομιμοποιημένος.
- Οξύνει τον απεχθή χαρακτήρα του ελληνικού δημόσιου χρέους καθώς τα 23,8 δισ. ευρώ που θα καταβληθούν τον Δεκέμβρη θα κατευθυνθούν στις τράπεζες, στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησής τους κι όχι στις ανάγκες του προϋπολογισμού. Έτσι, κοινωνικοποιούνται οι ζημιές των τραπεζών ενώ ιδιωτικοποιούνται τα κέρδη.
- Επ’ ουδενί δεν λύνει το πρόβλημα της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους, μιας και με δική τους παραδοχή το 2016 θα φτάσει το 175% και μετά το 2020 θα φτάσει το 124%, εκεί που ήταν δηλαδή πριν ξεκινήσει η «διάσωση».
- Δεν λύνει αλλά μεταθέτει την αναγκαία γενναία μείωση του ελληνικού χρέους για το απώτερο μέλλον, σε συνάρτηση με τις πολιτικές εξελίξεις στην Γερμανία κι ειδικότερα την ολοκλήρωση των εκλογών, τον Οκτώβριο του 2013.
- Επισημοποιεί το καθεστώς κηδεμονίας της ελληνικής κοινωνίας, μέσω του διορισμού επιτρόπων και της επίσημης έναρξης του ειδικού λογαριασμού, όπου θα κατατίθενται τα χρήματα των δόσεων, τα έσοδα των ιδιωτικοποιήσεων και του πλεονάσματος του προϋπολογισμού.
- Αφήνει ανοιχτό τον δρόμο επιβολής νέων μέτρων λιτότητας, μέσω «διορθωτικών μηχανισμών» που θα εγγυώνται την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων. Στο βαθμό όμως που η ύφεση θα συνεχιστεί τουλάχιστον για το 2014, η απόφαση του Eurοgroup σημαίνει αυτόματα περικοπές μισθών και δαπανών.
- Επιτρέπει (μέσω της «δημιουργικής ασάφειας») το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων να υλοποιηθεί από τα ασφαλιστικά ταμεία και τις ελληνικές τράπεζες οδηγώντας στην οριστική διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος και τον άρον – άρον αφελληνισμό των ελληνικών τραπεζών.
Για όλους τους παραπάνω λόγους η Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου πιστεύει ότι η απόφαση του Συμβουλίου υπουργών Οικονομικών βαθαίνει και δεν επιλύει την δημοσιονομική κρίση και γι’ αυτό πρέπει να ανατραπεί από την ίδια την κοινωνία.
Επίσης υπογραμμίζει την ανάγκη σύγκρουσης με τους πιστωτές δηλαδή το ΔΝΤ και την ΕΕπου βαθμιαία κατέχουν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού δημόσιου χρέους. Η σύγκρουση με τους δανειστές – τοκογλύφους και η μονομερής παύση πληρωμών στο πλαίσιο της μονομερούς καταγγελίας των δανειακών συμβάσεων και των Μνημονίων, με όρους κυρίαρχου κράτους, είναι μονόδρομος για την αναγκαία διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους ή όλου του δημόσιου χρέους, μέσα από την σύσταση ανεξάρτητης επιτροπής λογιστικού ελέγχου, που θα ανοίξει τα βιβλία του δημόσιου χρέους.
Επιβλαβής για τους φορολογούμενους και τα δημόσια οικονομικά η απόφαση τουEurogroup!
Παράνομο το χρέος!
Απείθεια στους πιστωτές!
